مث درد سبز عشقی

                       با یه دریا پر از امید

حرمت نجابتت رو

                      می شه تا خود خدا دید

با یه دریا پر از احساس

                     من اون همیشه باتو

گرمی قلبمو دستام

                      پیش کش تنهایی تو

من و تو جرات مرگیم

                     توی لحظه های اخر

می شه تا مرز تن عشق

                     برسیم مث یه مادر

من وتو فرصت پرواز

                      همه پرنده هاییم

واسه تا ابد رهایی

                     ما دو بال اشنایی

می دونم که ما اسیریم

                    تا که هم صدا نخونیم

غربت ترانه ها رو

                    توی این قفس می مونیم

اگه تا سپیده صبح

                    برسه فصل اقاقی

میتونیم با لمس این عشق

                    بشکنیم غرور یاقی

خواننده:فرزاد فرزین

ترانه سرا:فرزاد فرزین


دسته ها : متن ترانه
يکشنبه بیست و چهارم 6 1387
X